درد

از هرچه بگذریم، سخنِ دوست خوش تر است...

اَندر حکایاتِ ظلم!

ای در صفِ نبرد نشسته، دو دل مباش

دریا ببین و بسته ی این آب و گِل مباش

سایه

این دنیا...دنیای عجیبیه...کلا عجیبه! توی خیلی از موضوعات، یهویی توی یه جای خاص و کاملا غیر منتظره، یه اتفاقی میوفته که حتی فکرشو هم نمیکردی...غافلگیری در حد مرگ!

بی پدر مادر (3)

بعد از وارد شدن به وادی معنای واقعی سیاست و شناخت مفاهیم پایه ای در این وادی، از جمله ویژگی های یک فرد مناسب برای جایگاه مناسب خود در امور مختلف جامعه، شاید نوبت به آن رسیده باشد که بگوییم واقعا این برهه از زمان و مکان ما، چه کسی را به میدان میطلبد...

بی پدر مادر (2)

اگر فرض کنیم که معنای سیاست را هم فهمیدیم، باز هم بسیار جای کار داریم...همانطور که فبلا هم گفتم سیاست هم در همان راستای بصیرت است و بصیرت هم که قطعا اقیانوسی پهناور و به عمق هزاران کیلومتر است، پس اغراق آمیز نیست اگر بگوییم که تا بصیرت نباشد، بشریت هم هیچ کاری نمینواند بکند...هیچ کاری!

قطب نما

باز هم بصیرت...

بی پدر مادر

یک عمر سیاست را برای ما اشتباه ترجمه کردند...اشتباه فهمیدیم...و بعد اشتباه زدیم...!

این است من

این من است؛

مَردونگی

می ترسم از روزی که ترس، سراغم آید

روزی که صدای مردانه، در خانه کم آید

تاریکیِ شب است و دیگر هیچ...

حاجی فیروز

نزدیک عید بود و خیابون ها شلوغ. با اینکه مردم درحال خرید عید بودن و شور و حال خاصی داشتن ولی با وضعِ بدِ مالیِ این چند وقته، ترافیک هم خیلی اعصاب خورد کن شده بود. مسیری که درحالت عادی، تو نیم ساعت رد میشدم، حالا  یک ساعت بود که توش گیر کرده بودم و تازه مسیر نصف شده بود! یخرده که جلوتر رفتیم دیدیم یه تصادف شده؛