بمیرید بمیرید

بمیرید بمیرید، در این عشق بمیرید     در این عشق چو مردید، همه روح پذیرید

بمیرید بمیرید، و زین مرگ مترسید     کز این خاک برآیید، سماوات بگیرید

صدای آشنا

در پیاده رو قدم میزد. از میان شلوغی ها و جمعیت عبور میکرد. نگاه میکرد...به مردم ولی فقط این چشمهایش بودند که آنها را میدیدند نه افکارش!

یک تحلیل

یک تحلیل منصفانه و البته خواندنی و جذاب، بدون نگاه های متعصبانه...

شاید یه کوچولو زیاد باشه ولی واقعا نوشته ی خوبیه...

فقط یه پیشنهاده و هیچ اجباری برای خوندنش نیست...

آقا سعید، یک شاعر هستش...

پیشنهاد:

http://www.musicema.com/node/281464

تیغ های رقصان

ما که رفتیم آسیا...

حمایت از آقای خاص

من از اونا نیستم که بعد دیدن چهارتا قسمت یه سریال خونگی (هرچقدرم که سریال خوبی باشه) دوسش داشته باشم...فکر کنم بیش از ده سال باشه که ازش خوشم میاد...