تغییر ده قضا را ...

ساعت زنگ میزند؛ از زیرِ پتو، دستی دراز میشود و دکمه ی بالای ساعت را می فشارد و دوباره به زیرِ پتو بر می گردد.

خورشیدِ سوزان

خورشید هم دگر قصدِ شوخی دارد با ما انگاری

قصدِ ذوبِ همه یخ های قطبین را دارد انگاری

...هر روز بیشتر از دیروز

دعاهای پای سجاده اش هیچگاه کم نمیشد...بلکه هر روز زیادتر هم میشد!

به چه قیمت؟

امید می دهی...امیدهایت به چه قیمت؟

میخواهی عشق از یادم رود، به چه قیمت؟

به اطرافمان خوب نگاه کنیم

میدانم که میدانید؛ ولی گفتم شاید بد نباشد که حداقل یک یادی از انسان هایی که حق بزرگی بر گردن ما دارند شده باشد.

توقف مطلق

عشق را سر بِبُر...

و همینطور من را...

و سرانجام خودت.