جورِ دیگر

چشم ها را باید بست

جورِ دیگر باید دید...

سایه

این دنیا...دنیای عجیبیه...کلا عجیبه! توی خیلی از موضوعات، یهویی توی یه جای خاص و کاملا غیر منتظره، یه اتفاقی میوفته که حتی فکرشو هم نمیکردی...غافلگیری در حد مرگ!

این است من

این من است؛

مَردونگی

می ترسم از روزی که ترس، سراغم آید

روزی که صدای مردانه، در خانه کم آید

تاریکیِ شب است و دیگر هیچ...

حاج مالک الشباز

کودکی متولد شد...مادرش زنی سفید پوست و پدر، سیاه پوستی قد بلند و هیکلی، تک چشم و البته کشیش!

و دیگر هیچ.../قسمت دوم

خدایا خسته و وامانده ام، دیگر رمقی ندارم، صبر و حوصله ام پایان یافته، زندگی در نظرم سخت و ملالت بار است؛

چالش مال کم

یه زیرانداز پارچه ای که داشت تار و پودش از هم جدا میشد پهن کرده بود و کنار در ورودی یه شیرینی فروشی نشسته بود؛

بی مغزهای فراری

رفته بودم یه سر انقلاب، میخواستم یکی دو تا کتاب بگیرم. بدجوری گرسنه بودم، شکمم هم هرازگاهی یه سر و صداهایی از خودش میداد...

و دیگر هیچ.../قسمت اول

ای حسین، ای شهید بزرگ، آمده ام تا با تو راز و نیاز کنم.

مَرد

ساده بود ولی نه ساده لوح...