تاریخ انقضا

قلم از دست می افتد؛ چشم هایم تار می بینند؛ مغزم که دیگر رد داده است...

چرخدنده

تقریبا یک ساعتی از رفتنش به اتاق عمل میگذشت؛ هنوز کسی از اتاق بیرون نیومده بود تا خبری از روند عمل به آقا کاظم بده؛ مدام از سرِ راهرو میرفت به تهِ اون و تسبیح رو بین انگشتاش میگردوند و لب هاش تکان میخورد...

عقیقِ یَمانی

هشت صد...به یادِ شبِ هشتم...

خورشیدِ سوزان

خورشید هم دگر قصدِ شوخی دارد با ما انگاری

قصدِ ذوبِ همه یخ های قطبین را دارد انگاری

صدای آشنا

در پیاده رو قدم میزد. از میان شلوغی ها و جمعیت عبور میکرد. نگاه میکرد...به مردم ولی فقط این چشمهایش بودند که آنها را میدیدند نه افکارش!

...هر روز بیشتر از دیروز

دعاهای پای سجاده اش هیچگاه کم نمیشد...بلکه هر روز زیادتر هم میشد!

توقف مطلق

عشق را سر بِبُر...

و همینطور من را...

و سرانجام خودت.