گرماگرمِ بهمن

راه را بلدم، توان بستن دارم

از سر عشق، شور رفتن دارم

نقشه ی راه، همان کفِ دستم بود

از سرخی خون، قطبنما من دارم

شما برو عشق و حال ...

هوا بس ناجوانمردانه گرمه...با این حال استخونام داره از سرما میلرزه...یه سرمایی تو تمام وجودمه...این سرمای وجودم، تو نیستی...منم!