جایگاهی برای عِلم
امروز یکی از نیاز های اساسی و درجه یک کشور، نیاز علمی است.
اگر چناچه ما توانستیم در عرصه ی علمی، پیشرفت هایی را که تا امروز بحمدالله به دست آمده است، با همین سرعت دنبال کنیم، هم در زمینه ی مشکلات اقتصادی، هم در زمینه ی مشکلات سیاسی، هم در زمینه مشکلات اجتماعی، هم در زمینه ی مسائل بین المللی، مطمئناً گره گشایی های بزرگی خواهد شد. علم مسئله ی بسیار مهمی است. در این حدود ده سال، یازده سال گذشته، در این زمینه خیلی کار شده؛ لیکن بعد از این هم باید کار شود؛ کار مضاعف شود.
من عقیده ام این است که کار علمی در دانشگاه و در کشور باید جهادی باشد؛ کار علمی جهادی انجام بگیرد.
امام خامنه ای
6 مرداد 1392
( البته باید به تاریخ این صحبت هم توجه کرد...ایشون در تاریخ سومِ شهریورِ سال گذشته (95) این صحبت ها رو هم داشتند:" آنچه من گفته بودم و به آن توجّه نشد، مسئله‌ی شتاب بود؛ شتاب رشد. ببینید ما از طرفهای مقابلمان و از رقبایمان، مبالغ زیادی عقبیم؛ ما اگر بخواهیم به او برسیم، اگر با سرعتی که او پیش میرود پیش برویم، این فاصله همیشه میمانَد؛ ما باید با یک سرعتی و با یک شتابی پیش برویم که چند برابر سرعت او باشد تا بتوانیم به او برسیم یا احیاناً از او جلو بزنیم، حرف من این است؛ ما این شتاب را چند سال داشتیم. شتاب وقتی زیاد شد، این مطلوب است؛ [امّا] شتاب کم شده، حرف من این است". این رو گفتم که یه موقع سوءتفاهمی پیش نیاد، ولی خب بیشتر، خودِ علم اینجا موضوعیت داشت...ناگفته نمونه که این نکته ی کاهش سرعتِِ رشدِ علمی هم موضوع بسیار مهمیه که خودش باید به صورت جداگانه ای دربارش بحث بشه!)
