۰۸ شهریور ۹۵ ، ۱۷:۲۵
مَرد
ساده بود ولی نه ساده لوح...بی ژیله پیله بود؛ صاف و زلال...به موقعش هم یک سیاست مدار بود...باهوش و تیز...سرجمع یه مَرد بود...مَرد!
فکرش همیشه کار میکرد...
دفترش...اون که دیگه واقعاً ساده بود نه مثلِ...
عاشق بود...عاشق اسلام و مملکتش...
اگه میگفت :"یک نان را سی و پنج میلیون نفری میخوریم ولی زیرِ بارِ حرفِ زور نمیرویم" به خودش که میرسید نمیگفت که من شیشلیک و کباب میخوام...میگفت سهمِ منو هم به کسی که نیاز داره بدین...
بقیشو دیگه نمیدونم...یعنی یه چیزی مثل خودمون بود...البته فقط ظاهرش...
البته این رو هم میدونم که توی همون دفترِ سادش، دقیقاً بالای سرِ خودش، یه کاغذی چسبونده بود به دیوار؛ روش هم نوشته بود:
..."اشتباه ما را به پای انقلاب نگذارید"...
...
مرتضی معادی